 |
|
Mała istotka przykuca na schodkach,
Myśli o Panu co skradł jej serce.
Szepce, że straszna jest z niej idiotka,
I patrzy na świeżo pocięte ręcę.
Choć tak jej bliski, to tak daleki,
Nie odwzajemnia on jej miłości,
Jej ciało zdrowe – lecz umysł kaleki,
Bo myśl o śmierci w jej głowie gości.
Szpeci urodę błyskiem żyletki,
Krwią swoją pisząc Twe inicjały,
Uszkadza zdrowie biorąc tabletki,
By choć przez chwilę zapomnieć dały.
Jak wyjść zwycięsko z tej walki? Kto powie?
Bo serce długo tak nie wytrzyma...
Wygra jej myśl o wcześniejszym grobie,
I przegra swoje życie dziewczyna...
|
|
|
|
Gdzie teraz jesteś?
Tak bardzo Cię potrzebuje.
Myślisz, że jestem z kamienia,
A jednak coś czuje.
Moje życie nie ma sensu,
Chcę odejść nareszcie,
Chcę złapać wiatr w skrzydła,
Chcę znaleźć szczęście…
Wszystko co robię jest błędem,
Porażką jest każdy krok,
Odchodzę stąd powoli,
Zostaje już tylko mrok…
|
|
|
|
Ona
W miłość od wieków zapatrzona
On
Pusty w środku jak dzwon
Tak różni od siebie…
Uczucie
Leciutkie serca ukłucie
Złączyło
Dwa małe światy w jeden zamieniło
A potem śmierć…
Bo jak inaczej nazwać to rozstanie
Gdy tylko dla niej to było kochanie?
On
Zniszczył miłości plon
Zdradził
Choć tego samego dnia jej dłoń jeszcze gładził…
I jak tu wierzyć w miłość?
|
|
|
|
ONA – wciąż zagubiona
W przeszłość zapatrzona
TY – nie chciałeś jej słuchać
I nie umiałeś ufać
ONA – zrobiła dla Ciebie tyle,
Pamiętała każdą wspólną chwilę
TY – zacierałeś wszystkie wspomnienia,
A przez to straciłeś marzenie
ONA – płakała dniami i nocami,
Cieszyła się każdymi sekundami
TY – miłości innym nie dawałeś,
Ale czy tego żałowałeś?
ONA – kłamała, krzyczała, tysiąc łez wylała,
Aż tak Cię kochała!
TY – uczuć jej nie okazywałeś
I ciągle udawałeś
ONA - nadzieję swą straciła
I wszystko w przeszłość odrzuciła
Na samym dnie została
Nikt jej nie słuchał – chociaż krzyczała!
Miłość tu nie zwyciężyła
Tylko jeszcze bardziej pogrążyła.
Całe życie jednak TY przegrałeś
Mogłeś wygrać, lecz nie skorzystałeś.
ONA – choć kłamała, krzyczała, tysiąc łez wylała
Zrobiła coś jeszcze - POKOCHAŁA
|
|
|
|
Pokochałeś mnie przypadkiem,
Nie myślałeś czy to złe.
Ty już dawno zapomniałeś,
A ja ciągle kocham Cię.
Wciąż na przekór sobie robie,
Nie odzywam się bo po co?
Lecz gdy księżyc jasno świeci,
Myślę wciąż o Tobie nocą.
Pokochałeś mnie przypadkiem,
Ten przypadek złączył nas,
Szkoda tylko, że to wszystko,
Musiał kiedyś zniszczyć czas…
|
|
|
|
Mogę być jedną z Twych wielu,
Odchodzić gdy wzejdzie słońce,
Leżeć u Twych stóp co dzień,
Być Twym początkiem i końcem…
Oddawać Cię w ich ramiona,
Również będę umiała…
Nie ujrzysz u mnie zazdrości,
Będę cichutko płakała…
Tak cicho jak tylko potrafię,
Usłyszy mnie tylko Bóg…
Tylko daj mi proszę tą szanse,
Jeżeli tylko byś mógł…
Nie proszę przecież o wiele,
Chcę być Twą jedną z tysiąca.
Przytul mnie znowu jak dawniej,
A będę jak gwiazdka lśniąca…
|
|
|
|
Mówiłeś „Jesteś wszystkim”,
Niestety kłamałeś…
Mówiłeś „Chce być z Tobą”,
A jednak nie chciałeś…
Teraz Ciebie nie ma,
Już wiem: byłam zabawką,
Lecz ciągle wspominam te chwilę,
W parku, nad sadzawką…
Kolor Twych włosów,
Kształt oczu i dłoni,
I płacze choć oko,
Miało za tobą łez nie ronić.
Dlaczego mi to zrobiłeś?
Czy każdy żyje w udręce?
Jeśli to właśnie jest miłość,
To nie chcę kochać. Nigdy więcej…
|
|
|
|
Dlaczego mnie nie kochasz?
Ja nie chce wiele…
Nie możesz być ze mną,
Bądź mym przyjacielem…
Chce byś był bliziutko,
Przy mnie usiadł obok,
Chce byś znów to zrobił…
Chcę być znowu Tobą…
Zniosę wszystkie męki,
Twoje do niej słowa…
Ale chcę Cię kochać,
Nie chcę uczuć chować…
Proszę nie wymagaj,
Bym kochać przestała…
Ja Cię o to proszę…
Twa Agatka mała…
Ale Ty masz za nic,
Moje wszystkie słowa…
Muszę przestać kochać,
I zacząć od nowa…
|
|
|
|
Walczyłam uparcie, lecz walkę przegrałam.
Pytasz dlaczego? Bo pokochałam...
Na białym rękawie dogasa plama,
Czuję wciąż ból, siedzę tu sama...
Pluszowy miś jest cały we krwi,
Świeczka dogasa, ogień się tli.
Serce sklejone znów się rozpada,
Różaniec z mej dłoni na ziemię upada...
Szepcze coś cicho – bełkot wychodzi,
Zalana, zaćpana, życie uchodzi...
Ratuj mnie prosze. Ja nie chce umierać!
Chce być przy Tobie, Twe łzy ocierać!
Zrozum, że wcale nie jestem z kamienia,
Ja też mam duszę, też mam wspomnienia.
Już jest za późno, wrócić nie mogę.
Upadam kolejny raz na podłogę...
Skompana w czerwieni nucę po cichu,
Butelka się wala, pustka w kielichu.
Tak się umiera, gdy żyć się nie umie.
Że Cię kochałam – może zrozumiesz...
|
|
|
|
Pozwól, że opowiem Ci o znajomości, która trwa, chociaż nie jest pewna swojej przyszłości.
Jednak pozwala pisać teksty o miłości, prawie tak intensywne jak kolor jej paznokci.
|
|
|
|
Tęsknię za Tobą, bo jestes jedyną osobą,
w życiu mym co toleruje me wady
Pragnę Cię tu, natychmiast dziś,
Bo Ty to mój kochany miś.
Smutne i szare są dni
Kiedy chmury płyną po niebie
Gdy jesteśmy daleko od siebie
Przecież ja Ciebie kocham
Dlaczego nie mogę być z Tobą
najukochańszą osobą?
|
|
|
|
To był strzał w dziesiątkę.
Tworzymy parę na piątkę.
Abyśmy o tym zawsze pamiętali.
I nadal wiecznie bardzo mocno się Kochali.
|
|
|
|
Dodaj komentarz