|
herwings.moblo.pl
nauczyliśmy się uciekać od wszystkiego co niewygodne. związaliśmy się bólem i nikt nigdy nie będzie wiedział że w środku się załamaliśmy. próbowałam to wszystko połącz
|
|
|
nauczyliśmy się uciekać od wszystkiego, co niewygodne. związaliśmy się bólem i nikt nigdy nie będzie wiedział, że w środku się załamaliśmy. próbowałam to wszystko połączyć uspokoić łzy i zabić obawy
|
|
|
spraw, żeby to się stało szybko, bezboleśnie. nie kłam, po prostu powiedz 'żegnaj'
|
|
|
Wszyscy mówią że chcą milion dolarów, ale ja wolę mieć milion dni z Tobą.
|
|
|
Ty się serce ogarnij, a Ty rozum pilnuj serca... ;))
|
|
|
Miałeś tak, że nawet twarz przypadkowej osoby w autobusie przypominała ci twarz osoby, za którą tęsknisz? Że łapałeś się, że robisz sobie dziesiąty kubek herbaty tylko dlatego, by o niej nie myśleć? Że rano największym twoim pragnieniem był dotyk jej rąk? A wieczorem, gdy zasypiasz chciałbyś tylko usłyszeć jej 'dobranoc'? A gdy ktoś przypadkowy na ulicy wypowiadał jej imię, instynktownie się odwracałeś?
|
|
|
Czym są wspomnienia? Każde z nich, te większe, jak i te mniejsze, mają swój kolor, zapach, smak. Niektóre spływają delikatnie na dno duszy a inne zarysowują się w niej zapamiętale, nie pytając nas o zdanie.
|
|
|
Najtrudniej człowiekowi oszukać siebie między 3 a 6 nad ranem
|
|
|
"to zbyt piękne by mogło być prawdziwe. szczęśliwe zakończenia zazwyczaj są tylko w filmie" (jamal - to zbyt piękne)
|
|
|
Nie potrafię słowami wyrazić tego, co czuję. Alfabet jest chyba za mały. Ale nic innego nie mam do dyspozycji, bo przecież nie mogę cię pocałować. A to byłoby o wiele prostsze i wyjaśniłoby wszystko bez użycia tych zbędnych liter.
|
|
|
Słowami można zastąpić zapach i dotyk. Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi. Zapach można tak opisać, że nabierze smaku i kolorów.
|
|
|
Ludzie poruszają się po wytyczonych przez los albo przeznaczenie – obojętnie jak to nazwać – trasach. Na mgnienie oka krzyżują się one z naszymi i idą dalej. Bardziej niż rzadko i tylko nieliczni zostają na dłużej i chcą iść naszymi trasami. Zdarzają, się jednak i tacy, którzy zaistnieją wystarczająco długo, aby chciało się ich zatrzymać. Ale oni idą dalej.
|
|
|
Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.
|
|
|
|