 |
emilka002.moblo.pl
W końcu tego właśnie szukamy w książkach: wielkich uczuć które nigdy nie stały się naszym udziałem i wielkiego bólu którego łatwo się pozbyć zamykając książkę. niieb
|
|
 |
|
W końcu tego właśnie szukamy w książkach: wielkich uczuć, które nigdy nie stały się naszym udziałem, i wielkiego bólu, którego łatwo się pozbyć, zamykając książkę. |niiebieska.
|
|
|
|
Właściwie, to dobre słowo. Taka przykrywka do wszystkiego, czego nie chcemy powiedzieć. Właściwie dobrze, to znaczy, nie, nie dobrze, ale prawie źle, ale po co ci o tym mówić. Właściwie zdrowa, to znaczy chora, może była chora, może jeszcze nie doszła do siebie, więc właściwie zdrowa, ale nie twoja sprawa. Właściwie myślałam, żeby do ciebie zadzwonić, to znaczy, nie, nie chciałam dzwonić, ale nie wiem, co powiedzieć, więc słowo właściwie i tak da ci do zrozumienia, że nie dzwoń ty również. Właściwie mam czas - i tylko głos się zawiesza na tym słowie właściwie. Jakby to słowo miał swój specjalny akcent, niepolski, lekko przeciągły, śpiewny, następujący po sylabie wła... oddzielony pauzą od reszty. Właściwie - to znaczy prawie kłamstwo. Właściwie nic mi nie jest. To znaczy jest mi wszystko. |niiebieska.
|
|
|
|
postanowiłam nie płakać nad rozlanym mlekiem, tylko iść do sklepu po nowe.
dupa tam, a nie miłość. |emilka002
|
|
|
|
Prawdziwa miłość nie umiera. Bywa, że nadchodzi czas, kiedy czuje się, że każdy powinien pójść w swoją stronę. Przyznanie się do tego, przyzwolenie na to i dokonanie tego - to też jest miłość. |niiebieska.
|
|
|
|
miną miliardy sekund, miliony minut i tysiące godzin zanim zapomnę. |niiebieska.
|
|
|
|
dajesz mi kolejny powód żebym zaczęła Cię nienawidzić. |niiebieska.
|
|
|
|
Nie ma nic bardziej niesprawiedliwego niż nieodwzajemniona tęsknota. To nawet gorsze niż nieodwzajemniona miłość. |niiebieska.
|
|
|
|
Szczęście... Jakie to pojemne słowo... |niiebieska.
|
|
|
|
Bo wszyscy, w taki czy w inny sposób, jesteśmy szaleni. |niiebieska.
|
|
|
|
– Widziałam kiedyś kobietę w czerwonej sukni z dużym dekoltem, jak paradowała ulicami Ljubljany przy pięciostopniowym mrozie. Patrzyła przed siebie szklanymi oczami. Wzięłam ją za pijaną i chciałam jej jakoś pomóc, ale odtrąciła mnie, gdy chciałam jej dać moją kurtkę. – Być może w jej świecie było właśnie lato, a jej serce rozpalała tęsknota za kimś, kto na nią czekał. Nawet jeśli ten ktoś istniał tylko w jej chorej wyobraźni, to przecież miała prawo żyć i umrzeć tak jak jej się podobało, nie sądzisz? |niiebieska.
|
|
|
|
.zaczynam zdanie od kropki. jadam kolację rankiem. nie wierzę w twierdzenie pitagorasa. mówię przez sen. lubię swoje niebiesko-szare oczy. najwięcej mówię o tym o czym nie mam zielonego pojęcia. czasem znikam, zostawiając kartkę na lodówce. mam mało lat. |niiebieska.
|
|
|
|
po drugiej stronie powiek... |kimbrown.
|
|
|
|
Dodaj komentarz