 |
emeletele.moblo.pl
Człowiek automatycznie się uczy że wszystko co wolno jest potwornie nudne a ciekawe tylko to co zabronione.
|
|
 |
Człowiek automatycznie się uczy, że wszystko, co wolno, jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.
|
|
 |
Nasza miłość jest jak wiatr. Nie widzę jej, ale czuję...
|
|
 |
Ponieważ uczucia nie zawsze lokujemy właściwie, a ludzie się zmieniają, zdarza się kochać człowieka, który zupełnie na to nie zasługuje. Kocha się kogoś takiego latami, nie bacząc na doznane krzywdy, a życie przecieka przez palce. W końcu uczucie się wypali a stracone lata nie wrócą.
|
|
 |
Pozostanę tu przy tobie, dopóki przychodzić będziesz na brzeg tej rzeki. A gdy pójdziesz spać, ułożę się do snu u drzwi twojego pokoju. A kiedy odjedziesz, podążę twoim śladem. Aż powiesz mi: Zostaw mnie!, a wtedy odejdę. Ale do końca moich dni nie przestanę Cię kochać.
|
|
 |
Nie ja wcale nie płacze, tylko moje oczy nie mogą o Tobie zapomnieć
|
|
 |
Poczuła wyrzuty sumienia- dojmujące i niespodziewane. Głęboki smutek splatający się z poczuciem winy. Przez te dziesięć lat tyle razy wyciągał do niej rękę, a ona trwała niewzruszona- nie otwierała przesyłek, udawała, że nie widzi jego wysiłków, że nie wie, jak bardzo chce się z nią spotkać. Kłamał! Ukrywał przerażające rzeczy! Co miałam robić?
I tak wyrzuciła go z pamięci. Całkowicie i na zawsze.
|
|
 |
Tak to właśnie rozumiała. kiedy pamiętasz o tym, że
masz zapomnieć, to znaczy, że jeszcze wspominasz. Dopiero,
gdy całkiem zapomnisz o zapominaniu, to zapomniałaś
naprawdę
|
|
 |
Ja wciąż czekam aż On zgaśnie wypalonym wspomnieniem...
|
|
 |
Chyba nie istnieje łatwy sposób, żeby zapomnieć o związku. Nie można pstryknąć przycisku i już po wszystkim. Bo to naprawdę wyboista droga. Można próbować pozostać w związku. Można zostać w domu i marzyć o tym jedynym, nieosiągalnym. Ale w końcu i tak trzeba czasu.
|
|
 |
Istnieją dwa powody, które nie pozwalają ludziom spełnić swoich marzeń. Najczęściej po prostu uważają je za nierealne. A czasem na skutek nagłej zmiany losu pojmują, że spełnienie marzeń staje się możliwe w chwili, gdy się tego najmniej spodziewają. Wtedy jednak budzi się w nich strach przed wejściem na ścieżkę, która prowadzi w nieznane, strach przed życiem rzucającym nowe wyzwania, strach przed utratą na zawsze tego, do czego przywykli.
|
|
 |
(...) Ale czy warto marzyć, gdy nic się nie spełnia? (...)
|
|
|
|