 |
duniowadun.moblo.pl
I chodź nie raz los kazał nam w przepaść skakać my nauczyliśmy się latać.
|
|
 |
|
I chodź nie raz, los kazał nam w przepaść skakać my nauczyliśmy się latać.
|
|
|
|
Nie mamy skrzydeł by latać a mimo tego to nasz cel. Nie chcemy wracać w tyle nie wartych tego miejsc.
|
|
|
|
Bo kiedyś ponoć miałem wszystko, gdzieś tu obok, dziś wiem, że to wszystko to nic żyjąc z Tobą. Dziś wiem, że nieważne co by się stało. Po tym wszystkim zawsze mi będzie czegoś mało.
|
|
|
|
Pierdol zwłoke, co ma wisieć nie utonie, sam powiedziałeś start no to sam powiesz koniec.
|
|
|
|
Możesz szczekać, a i tak mnie nie ugryziesz, jestem dziś wyżej i stamtąd już Cie nie słyszę.
|
|
|
|
Więc ciśnij w świat przelew swych myśli, zdobądź szczyt któryś sobie wyśnił.
|
|
|
|
Życie tak się układa jak pozwala mu fart. Tyle ile masz, tyle jesteś wart.
|
|
|
|
Nieraz już chciałem tym pierdolnąć, choć wiem, że nie da rady. Choć wiem, że mi nie wolno, chciałbym z tego się ograbić. Złapać to coś w środku, to coś w sobie zabić. Bo ile razy w końcu można powietrzem się dławić?
|
|
|
|
Na tysiące godzin kilka minut szczęścia, których nie przyniesiesz w rękach do domu, przywleczesz w zębach.
|
|
|
|
Czujemy to samo i to łączy nasze dusze w jedno ciało i wcale nie muszę leżeć na Twej skórze co rano.
|
|
|
|
Gdy wszyscy robią, to co powinni - Ty żyj i rób swoje! Gdy pewnego dnia będzie po wszystkim i w tył zwrócisz głowę, zobaczysz jak byłeś szczęśliwy, bo byłeś prawdziwy - wciąż mówię to sobie.
|
|
|
|
Chuj w mój ból, niech skona, bo zatrzymałem czas i moją twarz w Twoich dłoniach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz