  |
doukladnie.moblo.pl
Burdel umysłu teatr podświadomości . !
|
|
 |
|
Burdel umysłu, teatr podświadomości . !
|
|
|
|
Zabieram serce z końca,
Ty ciągle bierzesz je i łamiesz nade mną.
Mówisz, że mi nie zależało,
Jak me sny mogły obrócić się w rozpacz?
|
|
|
|
Przyszedł Twój czas, by umrzeć zebraliśmy się tu, żeby Cię pożegnać. Już nie zapłaczesz nie ma już powodów, żebyś walczyła. Nie poczujesz już bólu! Emocje, których nigdy wcześniej nie czułaś
Ona nigy nie dowie się, dokąd idziemy. Trzymając się Ciebie, żeby nie spaść. Teraz Twoje oczy się zamykają, koniec kolejnego rozdziału...
|
|
|
|
Zawsze coś innego idzie źle,
Ścieżka, którą idę prowadzi w złym kierunku
Zawsze ktoś się, kurwa, obok kręci
Czy ktokolwiek pomoże mi naprawić parę spraw?
|
|
|
|
Nadszedł czas, żebym uświadomił sobie
teraz pogardzam wszystkimi rzeczami które kochałem.
|
|
|
|
To jest to uczucie, które masz, gdy myślisz,
że ktoś za Tobą, obserwuje Cię...
|
|
|
|
Jeszcze raz powtarzasz mi te wszystkie kłamstwa
Czemu nie możesz być prawdziwa dzięki uczciwości?
Kiedy mówisz te słowa do mojego ucha
Dlaczego zawsze mówisz to, co sama chcesz usłyszeć?
|
|
|
|
Czy nikt Ci nie powiedział, że wszystkie Twoje płacze są daremne?
|
|
|
|
Kolejny raz powim Ci żegnaj. Rzeczy się dzieją lecz tak naprawdę nie wiemy, dlaczego jeśli naprawdę miało tak być, dlaczego tylu z nas ignoruje tą szanse i ją traci?
|
|
|
|
Widziałem jak odwracasz wzrok
Czy to, co zobaczyłaś, to było zbyt wiele do wytrzymania, czy może jesteś niewidoma i nic nie widzisz?
|
|
|
|
Wciąż pozostaję w kręgu,
Wśród sposobów i patentów,
Zimnego browaru, niegasnących skrętów.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
