 |
diastema.moblo.pl
powoli zapominam co do Ciebie czuję. powoli zapominam wszystkie szczegóły związane z Tobą ale to dobrze prawda ? tak. zaczęłam normalnie funkcjonować. już nie płac
|
|
 |
|
powoli zapominam , co do Ciebie czuję. powoli zapominam wszystkie szczegóły związane z Tobą , ale to dobrze prawda ? tak. zaczęłam normalnie funkcjonować. już nie płaczę. piwo ma nadal ten sam smak jak kiedyś. patrzę przez okno i potrafię już się uśmiechnąć. potrafię normalnie zjeść , chociaż i to sprawia mi trudność. mam przyjaciół , których kocham. pomagają mi w trudnych chwilach , a ty byłeś tylko na chwileczkę , prawda ? pomyliłeś osoby , miejsce i serce.
|
|
|
|
powinien dostać oscara w kategorii wkurwiania mnie.
|
|
|
|
nade wszystko jednak kochałam jego słowa. to jak do mnie mówił , dzielił się ze mną wszystkimi myślami i uczuciami. rozmowa z nim była tym czego potrzebowałam najbardziej. od zawsze wiedziałam , że mogę mu powiedzieć wszystko. był dla mnie oparciem , najwspanialszym przyjacielem , wiernym słuchaczem , pierwszą prawdziwą miłością.
|
|
|
|
najprościej oprzeć wszystko na optyce. ktoś widzi popcorn , a ja widzę kukurydzę.
|
|
|
|
bo tak naprawdę ma się tylko kilku przyjaciół. reszta to osoby całkiem Ci obce.
|
|
|
|
mogłabym kojelny dzień , tydzień czy miesiąc nie wychodzić z łóżka. mogłabym ukrywać mokre od od łez oczy w poduszcze. mogłabym też zatopić się w odchłani rozpaczy , ale ja wolałam rozpocząć poszukiwania szczęścia , niż przejmować się kimś , kto nawet nie wie co to miłość. wolałam zaufać komuś , kto zasługuje na mnie i na moje uczucia , niż cierpieć i nie robić nic. wolałam pokazać światu , a w szczególności Tobie , że jestem silna , niezależna i potrafię podnieść się po upadku - i to z podwójną energią.
|
|
|
|
w końcu do mnie dotarło , że człowiek rodzi się po to , aby spełniać własną legendę. własne marzenia.
|
|
|
|
a problem tkwi w tym , że nie potrafię zaakceptować już faceta , który nie ma czasu dla mnie wtedy kiedy ja chcę. po prostu za długo to ja pełniłam rolę tej , która jest na każde zawołanie.
|
|
|
|
myślisz , że mi jest już łatwo , że już się ze wszystkim pogodziłam ? bo co ? bo coraz częściej na mojej twarzy pojawia się uśmiech ? bo nie przebywam sama lecz w otoczeniu innych ludzi ? bo już nie płaczę jak wcześniej ? mylisz się. to nie ty to przeżywasz. z resztą.. po co mam to tłumaczyć ? i tak nie zrozumiesz. nigdy nie rozumiałeś.
|
|
|
|
świat jest głuchy na twoje łzy i łkanie. pamiętasz dojrzewanie ?niezapomniany klimat..
|
|
|
|
tak wiem , do snu też można się zmusić. można też usnąć i już nigdy nie wrócić. jednym daje złagodzić ból wódki szklanka , Innym strzykawka , albo sznurek i klamka. ale to jest zbyt proste , to jest tchórzostwem. trzeba przetrwać zimę , żeby móc poczuć wiosnę.
|
|
|
|
czy tędy prowadzi ścieżka do samospełnienia ? którędy iść i czy to nie droga do zatracenia jest ? jak znaleźć sens i istotę swego bytu wciąż poszukując tych jeszcze niezdobytych szczytów ?
|
|
|
|
Dodaj komentarz