|
cytrynq3.moblo.pl
szał pustych laleczek i egoistycznych kenów w sklepie z zabawkami zwanym potocznie ' życiem'
|
|
|
szał pustych laleczek i egoistycznych kenów , w sklepie z zabawkami zwanym potocznie ' życiem'
|
|
|
pozbawiona uczuć usiadła na krawężniku. obojętne jej było życie w tym nędznym świecie. z czteropakiem i paczką fajek postanowiła zacząć kolejny nędzny wieczór.
|
|
|
Wiele spotkań, tysiace pocałunków, miliony słów, spojrzeń, uścisków.
Kilka kłótni, które nie potrafiły ich rozdzielić, które ich tylko wzmocniły.
Mnóstwo wspólnych spacerów za rękę, wspólnie imprezowanie, wspólne oglądanie filmów,
słuchanie muzyki, szukanie wspólnej piosenki, ich wspólna ulubiona data.
Ich jedna, niezniszczalna, idealna całosć.
|
|
|
Nie odejdę, a jeśli tak, to zawrócę. Zawrócę za Tobą.
Potrzebuję Cię zajebiście mocno, i zdania nie zmienię.
|
|
|
Chce Cię mieć zawsze blisko mnie, bo z Tobą chce być na dobre i na złe, chce Cię poznawać z każdym nowym dniem, chce byś był każdym najmilszym snem, chce Tylko Ciebie! Tylko Ciebie Skarbie! dla Ciebie mogę walczyć, rozwalić całą armię, chce Tylko Ciebie, jesteś moim ideałem, wiesz nikogo tak bardzo jeszcze nie kochałam! < 3
|
|
|
nie zmieniaj się, bo jesteś właśnie sensem mojego życia .
|
|
|
to, że ustawiasz sobie miłosne opisy na gg nikogo nie mając nie świadczy o tym, że masz mnie gdzieś, wręcz przeciwnie, pokazujesz jak bardzo Cię obchodzę, kochany.
|
|
|
Będziemy się mijać jeszcze jakiś czas. Dziwnie pospieszać wzrok, żeby się odwrócił, przywoływać pogardliwe myśli, upadłe słowa. Teatr maskowy. Akt pierwszy, scena druga. ?ŻE NIBY BEZ BÓLU.?
|
|
|
I obiecuję Ci, że kiedyś mnie nie poznasz. I będziesz tak cholernie o mnie zazdrosny! Będziesz żałował, że mnie tak po prostu zostawiłeś.
|
|
|
Żyję. Mam swój kawałek świata jak Ty. Tu gdzie przeplata się uśmiech, smutek, wiara i łzy. Tu gdzie staram się być nikim więcej niż jestem. Pozy dla pozorów zaliczam do przestępstw I niekoniecznie jaram się tym, co podsuwa mi wzrok.
|
|
|
- za kim najbardziej tęsknisz ? - hmm .. tęsknie za ludźmi , którzy nauczyli mnie żyć . - jak to nauczyli żyć ? przecież każdy to potrafi . - ja nie potrafiłam . na szczęście spotkałam na drodze wspaniałych ludzi , którzy pokazali mi jak się śmiać , kochać , jak czuć się szczęśliwą .. - to pewnie nauczyli cię też i płakać .. - niee , płakać nauczyłam się sama .. wtedy , gdy odeszli bez słowa pożegnania
|
|
|
Słyszę znajomy dźwięk - telefon oznajmia odbiór wiadomości. Podchodzę, podnoszę go, z każdą chwilą czuję większe napięcie, myśli po głowie krążą - może to od Ciebie. Gdy wiadomość się wyświetla, czuję już tylko zawód, znowu proponują mi darmowe minuty...
|
|
|
|