 |
|
Pamiętaj, jeśli dasz człowiekowi rybę, będzie miał co jeść przez jeden dzień. Jeśli jednak nauczysz go ryby łowić, zje wszystkie, które ty mogłabyś złowić dla siebie.
|
|
|
|
-Nie kłamiesz i na pewno wrócisz? – zapytałam wystraszona.
-Wrócę – powiedział – na tym polega chodzenie z dziewczyną, by wracać, nawet jak coś nie gra, to tym bardziej trzeba wrócić, by dogadać i ustalić, co zrobić, by grało.
|
|
|
|
Mam zaakceptować rzeczy, których zmienić nie mogę. I modlić się o odwagę, zmieniać rzeczy, które zmienić mogę, i o mądrość, żeby te dwie sprawy od siebie odróżnić.
|
|
|
|
Powtarzanie, że jest się głupim, to tylko kolejny wyraz złości. Złości na samego siebie. I pamiętaj, gniew ma w życiu swoje miejsce i sens – tak samo jak żal, samotność i strach. One są OK. Ale uciekanie nie jest OK, i nie ma żadnego sensu. Przede wszystkim dlatego, że złe uczucia nosimy we własnych sercach, a od swojego serca żaden człowiek uciec nie może.
|
|
|
|
Gwałtownie giną gwałtowne uciechy w chwili tryumfu; jak proch i płomienie, które spalają się przy pocałunku. Nawet najsłodszy miód może być wstrętny, gdy jego nadmiar zabija apetyt. Kochaj statecznie, to miłość prawdziwa; pośpiech, jak zwłoka, nie na czas przybywa.
|
|
|
|
Jedyną drogą do odrodzenia ludzkości jest wszechpotężna miłość. Nienawiść rodzi zło, a tylko miłość ma moc trwałą i rokującą nadzieje człowieka. Tylko przez miłość odrodzi się świat.
|
|
|
|
Nigdy nie przywiązywałam uwagi do spraw materialnych. W ludziach zawsze starałam się dostrzec wartości moralne. Oceniałam, jakim kto jest człowiekiem, a nie co posiada. Wiedziałam najlepiej z własnego doświadczenia, że w życiu można stracić wszystko. To, co najcenniejsze, każdy ma w sobie. W sercu. Zawsze wolałam dawać, niż dostawać. Czy jest coś piękniejszego niż radość w oczach obdarowanego?
|
|
|
|
Problemem nie jest sam problem, lecz twoje do niego podejście.
|
|
|
|
Lepiej kochać i utracić, niż nie kochać wcale.
|
|
|
|
Powinnaś wiedzieć, że nie ma trudności, których nie da się przezwyciężyć.
|
|
|
|
My, ludzie, spędzamy całe nasze życie jak w jaskini i wszystko, co w nim odczuwamy jako prawdziwe, to tylko cienie rzeczywistości. Aby dotrzeć do światła, a tym samym do rzeczywistości, musimy opuścić bezpieczne schronienie w jaskini, a oślepiająca jasność na ziemi najpierw napędzi nam strachu i przysporzy bólu.
|
|
|
|
Im bardziej się zmieniasz, tym bardziej pozostajesz taki sam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz