może nigdy nie będziemy razem, ale wystarcz mi to, że jestem w pobliżu ciebie. że na ciebie patrzę i widzę jak z kimś rozmawiasz. ale mimo to żałuję, że nie jestem tą osobą do której mówisz
może to świat sie pomylił, może bedzie jak dawniej, przestaniemy sie spieszyć, zaczniemy od nowa od tych małych rzeczy, bo przecież każde z nas nie żałuje ani dnia, nie żałuje ani chwili, mimo burz , niepotrzebnych słów.
codziennie mijamy sie na korytarzach w szkole. codziennie ocieramy sie o siebie. codziennie ukradkiem na siebie spoglądamy. codziennie próbujemy rozmawiać. codziennie. do czego to wszystko prowadzi?