|
Nie rozumiem. Było tak dobrze. Żadnych kłótni, scen zazdrości, nieporozumień. Nic. A Ty tak po prostu mnie zostawiasz. Właśnie teraz gdy najbardziej Cię potrzebuję. Nie potrafię nawet wyrazić tego co w tej chwili czuje. Ta pustka, którą zawsze wypełniałeś. To pragnienie miłości, ciepła i bezpieczeństwa, które zawsze mi dostarczałeś. Tego już nie ma. Wiem, że nie powinnam tego robić. Nie powinnam siedzieć teraz tutaj użalając się nad sobą. Powinnam wyjść do ludzi, zacząć znów chodzić na imprezy, spotykać się z przyjaciółmi, lecz nie potrafię. Gdziekolwiek jestem wspomnienia atakują mnie z każdej strony. Nie mogę z tym walczyć. Nie chcę z tym walczyć. Pragnę zamknąć się w sobie, oddać się w całości tęsknocie za Tobą. Przede mną leżą wszystkie nasze zdjęcia. Znalazłam nawet to, które tak bardzo Ci się podobało. Jednak nie mogę Ci go teraz podarować. Nie chciałbyś mnie widzieć, a co dopiero posiadać coś co przypominałoby Ci o mnie. Dlaczego? Dlaczego mnie zostawiłeś? Czy coś robiłam źle?
|
Dodaj komentarz