I zamknij oczy. Wymyśl świat w którym się zanużysz który cię pochłonie. I będziesz pływać w oceanie spokoju ludzkich serc. I zatopisz się w morzu tej miłości.
I zamknij oczy. Wymyśl świat, w którym się zanużysz , który cię pochłonie. I będziesz pływać w oceanie spokoju ludzkich serc. I zatopisz się w morzu tej miłości.
W pudełkach niepoukładanych myśli dotkam bezsenownie wody, i mierzę jej przejrzystość oczami. Spoglądając w dół horyzonatlnej ciszy, czuję, że ugrzęzłam w tym zbyt cichym miejscu na dłużej. I mam ochotę uciec.