Nawet jeśli czasem się skarżę - mówiło serce -
to tylko dlatego,że jestem sercem ludzkim,
a one są właśnie takie.
Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia,
ponieważ wydaje im się że nie są ich godne,albo
że nigdy im się to nie uda.
My,serca,umieramy na samą myśl o miłościach,które przepadły
na zawsze,o chwilach,które mogłyby być piękne a nie były,
o skarbach,które mogłyby być odkryte,ale pozostają na zawsze
niewidoczne pod piaskiem.
Gdy tak się dzieje,zawsze na koniec cierpimy
straszliwe męki.
|