 |
ajsak.moblo.pl
I jak zawsze w mojej głowie siedzisz od samego rana naturalnie i tak po swojemu prawie jakbyś był u siebie.
|
|
 |
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
I jak zawsze w mojej głowie, siedzisz od samego rana, naturalnie i tak po swojemu, prawie jakbyś był u siebie.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
to, że chłopak rzuci Cię do śniegu i na Ciebie usiądzie nie jest słodkie, ale to, jak rzuci Cię do śniegu i Cię pocałuje jest.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Czy życia, jak biurka , nie powinno się czasami uprzątnąć i poustawiać wszystkiego zupełnie inaczej?
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Czas zrobi swoje. Zobaczysz, nie można żyć samą miłością, chyba o tym wiesz. Chcesz być szczęśliwa? każdy chce. Ty nie jesteś wyjątkiem, ale o szczęście trzeba walczyć, trzeba do niego dążyć.. Człowiek nie może zwyczajnie sam być szczęśliwym.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Tego układu nie miał prawa nikt zniszczyć, Są chwile, że żałuję, że się poznaliśmy.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Choroby są po to, by nam przypominać, że nasz kontrakt z życiem może być w każdej chwili unieważniony.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
ZAMÓWIENIE: 1 bilet do twojego serca z wejściem za kulisy i miejscem w pierwszym rzędzie.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Nie jesteś doskonały, lecz sprawiasz, że życie ma wartość...
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Popatrz jak cicho śmieją się nasze serca, jak tęsknią nasze umysły, jak płoną nasze dusze.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Bywa, że dłonie są razem, a myśli i serca daleko.
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Dlaczego świat jest wypełniony rozczarowaniami?! Dlaczego marzenia, które mogłyby wydawać się tak bliskie realizacji nagle legną w gruzach i nie zostaje po nich nic... tylko przykre wspomnienia i niewyobrażalny ból...?! Dlaczego...?!
|
|
|
| ajsak dodano: 19 stycznia 2012 |
|
|
Dlaczego świat jest wypełniony rozczarowaniami?! Dlaczego marzenia, które mogłyby wydawać się tak bliskie realizacji nagle legną w gruzach i nie zostaje po nich nic... tylko przykre wspomnienia i niewyobrażalny ból...?! Dlaczego...?!
|
|
|
|
Dodaj komentarz