|
7kolortenczyskarbie.moblo.pl
Większość ludzi potrzebuje więcej miłości niż na nią zasługuje
|
|
|
Większość ludzi potrzebuje więcej miłości, niż na nią zasługuje
|
|
|
`- Na co tak czekasz .? - Na to że wróci. Że przytuli mnie i jak dawniej powie że mnie kocha. - Eh. Ty i te twoje chore złudzenia
|
|
|
"nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, ale kiedy zobaczyłam Cię poczułam jak miękną mi nogi i serce przyśpiesza."
|
|
|
` chyba . to wszystko to jedno wielkie słowo " chyba ! "
|
|
|
Twój wzrok sięga za wysoko, a ja przecież jestem taka mała.
|
|
|
- Płaczesz ? - Nie... - Tylko co ? - Tylko nie mam już do tego wszystkiego siły...
|
|
|
A wieczorami obsesyjnie wtulam się w poduszkę. zamykając oczy, staram się oszukać własną podświadomość. wyobrażam sobie Twój zapach. ciepło Twoich dłoni. to zadanie wcale, nie należy do trudnych. nie, od kiedy przeanalizowałam Cię całego na wylot.
|
|
|
Pluszowy miś - to twój konkurent. macie wiele wspólnego: obaj jesteście do ściskania, do gniecenia, od serca, do targania. tylko, że.. miś jest zawsze przy mnie. 1:0 dla misia...
|
|
|
` Życie jest jak puzzle. Zamiast cieszyć się tymi elementami, które udało nam się ułożyć, zastanawiamy się nad tymi, których nie ma...
|
|
|
Jestem aż tak cholernie 'szczęśliwa', że najchętniej wyjebałabym stąd jak najdalej.
|
|
|
dlaczego to my mamy cierpieć, wylewając ocean łez? nie przesypiać nocy, dławiąc się wspomnieniami? zamieńmy się rolami z mężczyznami. zacznijmy się zabawiać, każdym napotkanym facetem, bez skrupułów. wykorzystujmy i pozostawiajmy bez słowa. jeździjmy na kilka frontów, mając w poważaniu ich uczucia. wpisując w swoich magicznych notesikach 'zaliczony-odstawiony'. zero zaangażowania, emocji. wypierzmy się ze wszelkiego uczucia i bądźmy bezwzględne do granic możliwości. niech choć przez ułamek sekundy zastanowią się, jak to jest płakać z powodu nieodwzajemnionych uderzeń serca.
|
|
|
gdyby Człowiek mógł tak jak Słonce, zasypiać, gasnąc, budzić się... za każdym razem inaczej, zatapiać się w czystych zimnych wodach, niknąc w skalach, dotykać mrowiącymi stopami piasku, malować szklana łzą chmury... kiedy nadejdzie czas wyjść zza jednych drzwi niepamięci.
|
|
|
|