|
Spytaj się człowieka, który nie ma rąk, jak to jest móc przytulić ukochaną osobę.
Niewidomego, jak to jest móc widzieć piękno otaczającego go świata.
Niemowę, jak to jest móc krzyczeć z radości.
Niepełnosprawnego na wózku, jak to jest móc biec przed siebie bez celu.
Niesłyszącego, jak to jest móc słyszeć radosny świergot ptaków co dnia.
Bezdomnego, jak to jest móc wyspać się w ciepłym łóżku.
Głodnego, jak to jest móc być najedzonym do syta.
Sierotę jak to jest mieć rodziców.
A potem spytaj siebie, jak to jest doceniać to, co się ma, jak to jest kochać swoje życie.
|
Dodaj komentarz