|
` rozpadło się moje wnętrze. nie kontroluję już siebie samej, tych emocji, zagubienia. jestem oddalona od wszystkiego i wszystkich. tak trudno znaleźć mi motywację, która będzie tą jedyną, która da mi siłę i wiarę w to, że lepsze jutro istnieje. wokół w zamian widzę nicość i czuję pustkę. jakby nic wokół mnie nie istniało. taka silna samotność, brak emocji, brak uczuć. uziemiłam się, wiem. pozwoliłam sobie na zaprzestanie odczuwania czegokolwiek. pozwoliłam sobie na to i w dużym stopniu zniszczyłam tym samym siebie. aczkolwiek to mnie dobiło. bo życie choć było świetnie ułożone straciło swoją wartość. wszystko straciło swoją wartość, swoją magię. poczułam, że nie daję już rady. pozwoliłam sobie upaść i nie umiem się podnieść. żałuję choć nie do końca. niekiedy tak jest dobrze, bo bezpiecznie, ale nie zawsze. zbyt często to przynosi ból. zbyt często to coś rujnuje resztki mojego serca.
|
Dodaj komentarz
