|
Znalazłam kogoś wspaniałego, a raczej on odnalazł mnie. Jestem szczęśliwa. Choć to wszystko, co wydarzyło się w tamtym czasie, zostawiło "coś" we mnie, ale staram się z tym walczyć. Nie umiem ufać, a może ufam ale w racjonalny sposób? Wiem, że wtedy byłam bardzo naiwna. Wierzyłam w miłość, aż po grób. Teraz chcę wierzyć w to, że A. będzie ze mną w tych najtrudniejszych i najwspanialszych chwilach. Niczego więcej nie chcę. Wierność, szczerość i wzajemna miłość. Tych trzech rzeczy potrzebuję i dzięki Niemu je mam. Jest dobrze. Niech to się nie kończy. / mlejsi
|
Dodaj komentarz
