|
''zamykam się na wszystko,na każdą nową krzywdę,każdy raniący gest,odrzucam ból,staram się. podciągam nogi do klatki piersiowej i kryję twarz w dłoniach,ukrywając znak niemocy. daj mi wiarę, abym mogła to wszystko przetrwać,mimo,że tak często chcę się poddać. w tych szarych ścianach ledwo słyszalne są słowa piosenki,która od dłuższego czasu stała się tą ulubioną. bardziej słyszalny jest dźwięk spadającej na podłogę łzy i przyspieszonego bicia serca. chłód,ogarniający ciało,nie ustępuje. jestem tutaj sama,z tym wszystkim,z tą cholerną tęsknotą,bezradnością i nadzieją,że Twoje słowa zatrzymają kolejną łzę,która mnie osłabia. oddycham,dusząc się,biorąc głęboki wdech z wiarą o sens cierpienia. przestałam wierzyć w siebie,kompletnie. mimo,że chcę krzyczeć,nie potrafię wydobyć z siebie głosu,czując ścisk w gardle. nie wiem,co tutaj robię. nie wiem,czy istnieje jeszcze sens,aby każdego ranka spoglądając w lustro,spoglądać w swoje oczy,przepełnione bólem.''
|
Dodaj komentarz
