|
ciężki oddech wywołany kolejną falą bólu,ściskam skronie dłońmi - nie wytrzymuję myśli,głośna muzyka sprawia,że rodzice nie słyszą mojego krzyku,urywane - spazmatyczne hausty powietrza,nie chcę już więcej bólu,nadziei nie ma,wyjechał,strasznie osłabłam dzięki tym dniom bez cierpienia - już nie wytrzymuję,on,jej twarz jest wszędzie,każdy skrawek przestrzeni wypełnia on i uczucie miłości do niego,dlaczego musiałam zostać tutaj sama? bez ciebie? ja już dłużej nie chcę,to jakbym była nieustannie przebijanym tysiącem ostrzy z każdej strony,ale to nic,ból trawi całe kochające serce, upadam na podłogę i wyję z bólu wijąc się w cierpieniu,cholernie boli,tak bardzo,oczy zachodzą mi ciemnością - odpycham się bosymi stopami od zimnych paneli,uderzam głową w ścianę i zwijam się w kłębek w rogu pokoju,kałuża płynących po panelach łez,kałuża milczącego strachu o przyszłość bez niego,uspokajam się po kilku godzinach z trudem podnosząc się z podłogi,wszystkie mięśnie bolą, serce boli./maxsentymentalny
|
Dodaj komentarz
