 |
raffuls.pl.moblo.pl
Daj mi siebie. Obiecuję że zadbam o Ciebie jak nikt nigdy wcześniej nie potrafił. Daję słowo że będziesz miała beztroskie życie którego nikt nie zniszczy. Będziesz
|
|
 |
|
Daj mi siebie. Obiecuję, że zadbam o Ciebie, jak nikt nigdy wcześniej nie potrafił. Daję słowo, że będziesz miała beztroskie życie, którego nikt nie zniszczy.
Będziesz czuła się jak w raju. Będziesz pełna optymizmu, radości.
Nowy dzień będziesz witała z uśmiechem na twarzy.
Będziesz codziennie miała przygotowane śniadanie do łóżka, a wieczór będziesz kończyła przy wspaniałym mężczyźnie oraz lampce wina.
Sprawię, że Twoje życie stanie się romantyczne, szalone, pełne energii. Nie skrzywdzę Cię. Będę Cię bronić przed każdym złem.
Oddam nawet swoje życie za Ciebie, gdy będzie taka potrzeba.
Daję Ci moje słowo, że nigdy tego nie pożałujesz.
Nie zmarnuj swojej szansy. Nie każdego taki fart spotyka.
Jestem dla Ciebie, jak los na loterii. Więc bierz to co Ci daję i dbaj o to, albo po prostu żyj beze mnie, żyj w obłudnym świecie, lecz nigdy więcej nie przychodź do mnie, że coś jest źle.
Masz teraz wybór Kochanie. Albo ja i spokojne życie, albo szaleńcza młodość pełna miłosnych rozterek
|
|
|
|
Moja praca jest bardziej jak służba ludzkości, moje życie właśnie stało się Twoje. Możesz czytać i interpretować. Jeśli o tym słyszałaś? Szedłbym przez życie zdecydowanie inaczej, w tych czasach pasuje gdy czytam te słowa! Widziałaś mój uśmiech, teraz będziesz musiała patrzeć jak cierpię, udającego ze wszystko jest w porządku, gdy wcale tak nie jest. To nie działa! Nie cenzuruję się dla nikogo, jestem tym, kim mogę być to dobrze, to źle, to wszystko to Ja...
|
|
|
|
Tak naprawdę trudno było zdefiniować naszą relację. Nie byliśmy parą, ale trzymaliśmy się razem. Byliśmy gdzieś pomiędzy...
|
|
|
|
[...] doznawałem radości istnienia, Że jestem czymś malutkim i wielkim zarazem: [...] kroplą w oceanie, kroplą bystrą, która zdaje sobie sprawę, że istnieje i że za jej sprawą istnieje ocean. Maleńka i wielka. Silna i nędzna.
|
|
|
|
Wszyscy mężczyźni są kłamcy, zmiennicy, fałszywi, paple, obłudnicy, pyszałki lub tchórze, nędzni i zmysłowi; wszystkie kobiety są przewrotne, wyrachowane, próżne, ciekawe i zepsute; świat jest kałużą bez dna, gdzie czołgają się najpotworniejsze płazy, przewalając się w błocie; ale jest na świecie jedna rzecz święta i wzniosła: zespolenie tych dwojga tak szpetnych i ułomnych istot. Kto kocha, często doznaje zawodu, często cierpi i jest nieszczęśliwy, ale kocha; i kiedy znajdzie się na krawędzi grobu, obraca się, aby spojrzeć wstecz, i powiada: »Często cierpiałem, myliłem się niekiedy, ale kochałem. To ja żyłem, a nie sztuczna istota wylęgła z mej pychy i nudy...
|
|
|
|
tamte chwile ciągle wracają do mnie, chyba każdy ma swoją ulicę wspomnień...
|
|
|
|
samotny spacer najlepszy na przemyślenia...
|
|
|
|
Ci, którzy zaznali pożądania w stanie czystym nie przyśpieszają pochopnie biegu wypadków. Wiedzą, że to co nieuniknione nadejdzie, zawsze znajdzie sposób by zaistnieć. A kiedy ten moment nadchodzi, nie wahają się, nie tracą okazji, nie pozwalają umknąć ani jednej cudownej chwili, potrafią uszanować doniosłość każdej sekundy...
|
|
|
|
Wiem, że ból ma więcej imion niż jedno i musisz go oswoić, kiedy zostajesz sam...
|
|
|
|
Ciemność, chłód, słychać tylko szum jeziora, cichy, delikatny wiatr i jego kroki, chodzi między ruinami wspomnień, sam nie wie po co tu przyszedł. Odłamki skał, zburzone budowle, wszystko w pajęczynach, pokryte kurzem, każdy kto by tu przyszedł rozglądnął by się tylko i śmiało może stwierdzić, że kiedyś tu coś było, coś tętniło życiem, teraz to zwykłe ruiny, ale nie dla niego, to jest miejsce pełne wspomnień. "Usłyszałem coś, poszedłem w stronę gdzie kiedyś był park, zatrzymałem się na rogu, spojrzałem a ona wysoko huśtała się na huśtawce śpiewając jedną ze swoich ulubionych piosenek. Nie wierzyłem, że to ona, nie sądziłem, że po tym wszystkim... usiadłem i chciałem trochę posłuchać jak śpiewa , po chwili obejrzała się w moją stronę, ukryłem się i uciekłem..."
Gdzie poszedł? Co robił? Co się potem stało? Nie mam pojęcia...
|
|
|
|
[cz.1] Zapewne w Waszym życiu pojawiają się osoby, które są dla Was ważne, a także te które nie odwzajemniają bądź nie odwzajemniały Waszego uczucia. Przykre jest, że ranimy się tak nawzajem. Poszukujemy bezustannie czegoś nadzwyczajnego.. że nie czujemy tego co czuje ktoś do Nas...że przeprowadzamy 5-zdaniowe konwersacje tygodniami bądź miesiącami z rozmówcą na facebook'u, który ciągle tłumaczy się, że jest zapracowany i niedyspozycyjny czasowo.. że nie potrafimy nikogo z Naszych "bliskich" nazwać PRZYJACIELEM..mimo iż jest ich tylu. Wokół sami kumple i koleżanki.. tyle wspomnień, które wiążą i przypominają o każdym z osobna, a jednak każdy obcy..żyjący w swoim świecie.. I choć mówi się, że z rodziną tylko na zdjęciach wychodzi się dobrze, to czy ktoś poza Nimi jest Nam naprawdę bliski?? Bliscy.. hmmm jedni oszukują Nas, żeby nie było Nam przykro, inni udają, że nimi są.. a niekiedy to My udajemy, że jesteśmy bliscy dla kogoś, czując coś innego niż to co siedzi Nam w głowach.
|
|
|
|
[cz.]
Oszukujemy innych i samych siebie... Zakładamy maski - idąc do pracy, na spotkanie z nowym gronem znajomych, na imprezę do mega wypasionego klubu.. staramy się imponować komuś, kto na to nie zwraca uwagi, a także udajemy niedostępnych przed tymi, którzy są życzliwi.. Jakże pojebaną konstrukcją jesteśmy?? Sami utrudniamy sobie życie, a potem zwalamy, że to ono jest do dupy..
Cenię Tych, którzy na to zasłużyli i przepraszam tych, których uraziłem.. Ślepy ja... Uśmiechem rozwalam dzisiejszą refleksję fokusując życie wokół wszechobecnego dobrobytu :)
|
|
|
|
Dodaj komentarz