 |
contritio.moblo.pl
Uwielbiam usiąść wieczorem na balkonie pod ścianą i oglądać wieczorne nieba kolory. Piękne żółto pomarańczowo czerwone niebo tam gdzie słońce zachodzi. Nawet chłód pan
|
|
 |
|
Uwielbiam usiąść wieczorem na balkonie pod ścianą i oglądać wieczorne nieba kolory. Piękne żółto-pomarańczowo-czerwone niebo tam gdzie słońce zachodzi. Nawet chłód panujący dookoła nie jest w stanie rozbić tego kunsztowania otaczającego spokoju i piękna.
|
|
|
|
A więc całe tak naprawdę słowa nie miały głębszego sensu... Tak naprawdę walczyłem jedynie o nóż, który sam wyrządzał mi rany. Prawdę mówiąc byłem jedynie w klamrze odbijając od sciane stos igieł, które trafiały w moje ciało. Czymże zasłużyłem sobie na to, by żyć i walczyć o osobę, którą jedynie satysfakcjonował fakt, że płaczę myśląc iż jest jej źle... Tak naprawdę nie czuła goryczy, smutku czy żalu, patrzyła jak upadam, tonę w krwi bezsilny walcząc o jej uśmiech, którego tak naprawdę jej nie było brak, lecz realnie pragnienia słodkiego smaku mojego cierpienia. Wciąż zadaje sobie pytanie, czemu byłaś taką bestią, dlaczego chciałaś zniszczyć kogoś , kto chciał Ci pomóc oraz Ciebie kochał, zwyczajnie nie mogłaś odejść, tylko marnować mój czas, wydobywać smutek, łzy oraz niepewność i strach.
|
|
|
|
Chodź ze mną daleko, dalej niż przed siebie
Chwyć za mą rękę oraz
spójrz mi głęboko w oczy, zobacz przebłysk, ten lśniący, uśmiechnij się pięknie.
Przytul mocno w ramiona, wczuj w bijące me serce.
Delikatnie oddaj myśli, które płoną od Ciebie.
Zaśnij ze mną na polu zbożem kwitnącym.
I zapomnij o świecie,
tym nas otaczającym.
Żyj tą chwilą jedyną,
których brak nam w życiu wiele.
Nie bój się mnie nigdy,
bo ja prędzej skrzywdzę siebie.
Bądź radosna i szczęśliwa aż zarażająca tymi uczuciami.
Nasycaj się ode mnie jak z rogu obfitości,
chcę być przy Tobie, do nieskończoności.
Kochać Cię zawsze,
nawet gdy zapadną ciemności
|
|
|
|
Na to wszystko walczę z samym sobą, będąc w totalnej klamrze uczuć, czując naciskającą odgórną depresję, czuję, że upadam co raz bardziej. Nie kontroluję życia ani czasu a iść do przodu trzeba lecz jak, gdy ciągnę za sobą co raz większą kulę...
|
|
|
|
Leżę patrząc na wyświetlacz telefonu na którym widnieje Twoje zdjęcie rozświetlając mój pokój okryty ciemnością. Długo patrzę na uśmiech, na twarz którą marzę by mieć tu obok na poduszce i delikatne ciało skryte pod lekką halką... Wciąż czuję zapach jaki pozostawiłaś mi na poduszce. Dzięki temu łatwiej zasypiam, czując Ciebie przy sobie..
|
|
|
|
Boże, dałeś ludziom tak wspaniałe możliwości, lecz czemu nie dałeś im do tego rozumu...
|
|
|
|
Jakże żyć przyszłością, wierzyć w miłość dla której w stanie jestem poświęcić swe życie, oddać mogę wiele, wybaczyć słowa, ponieważ miłość koi każdą wyrządzoną ranę. Kocham ponad przeciętnie jednak komu to dziś potrzebne, gdy tak wielu pokusie się oddaje. Wierzę w miłość, zakochanie lecz nie wierzę w ludzi.
|
|
|
|
A gdzie w tym momencie jestem ja... ? Czy Twe oczy mnie już nie dostrzegają? może byłem przerywnikiem w którym mogłaś się okryć...? Wychodzi na to, że jedynie zostałem wykorzystany, niczym pluszowy mis, któremu płakałaś w ciepłe futerko, lecz gdy nie jest Ci potrzebny to rzucasz go w kąt.
|
|
|
|
Walczyć przez 4 miesiące o serce które zwątpiło w istnienie dobra, być jedynie łagodnością w której może się okryć niż elementem bez którego nie może funkcjonować... Wszystkie smutki,łzy, stres, nie pewności, starania o uśmiech by usłyszeć w momencie gdy pytam o nas, że jest Ci przykro, ponieważ Twojemu przyjacielowi smutno jest, gdy "kocha Ciebie" a nie może z Tobą być...
|
|
|
|
Dziś kupiłem jednego tymarka, pod kapslem przeczytałem "Marzenia się spełniają". Po raz pierwszy nie wiem do czego mam to dopasować, może to ma nadać mi siły do walki...
|
|
|
|
Siła, która ciąży nade mną nie pozwala, bym choć na krok Ciebie odstąpił, tak jak istniała już od miesięcy, tak i istnieje do dziś i z każdym dniem się nasila. Nie myślę, by od Ciebie odejść, lecz co raz bardziej myślę jak mogę z Tobą być.
|
|
|
|
Chwile, najważniejsze i najpiękniejsze w życiu, chwile które wspominam jakie się zapoczątkowały, gdy byliśmy razem, dziś są zapisane w mojej pamięci, w złotej księdze jako historia najpiękniejszych momentów. Gdy bylem przy Tobie, wzbijałem się niczym młody ptak który właśnie po raz pierwszy wzbił się w górę, poczułem lot w którym życie było piękniejsze i już nie potrzebowałem kolorowych okularów na nos, by zobaczyć jak piękny i barwny jest dookoła ten świat... Brak mi twych ciepłych słów, brak mi długich i miłych pocałunków i słów w których pomimo trudności jakie niesie życie, ukoisz moje wszelkie obawy i dasz w duszy spokój. Mogę żyć bez Ciebie, lecz to droga ku straceniu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz