 |
|
ej kurwa, to boli. nikt nie cofnie czasu. muszę wypierdolić z siebie to, nie słyszeć hałasu // Rena.
|
|
|
|
jesteś Ty. jestem ja. dlaczego nie moglibyśmy 'pojestowac' razem?
|
|
|
|
co roku na świecie umiera ponad 59 mln ludzi. codziennie na drugą stronę odchodzą 161 644 osoby. co pół sekundy na świecie umiera człowiek, ale kogo to obchodzi... liczy się tylko 'ja', prawda?
|
|
|
|
chce czegoś więcej, chce znaleźć sens, chce cieszyć się dniem, chce się już nie bać, chce budzić się z myślą 'co dziś dobrego mnie spotka?'. chce po prostu, być taka jak wszyscy...
|
|
|
|
nienawidzę, kiedy ogarniają mnie skrajności. mogłabym wzlecieć, lecz upadam. obiecuje sobie, że teraz będzie lepiej, że postaram się wszystko poukładać... ale nie... kim właściwie bym się stała? nikim. pustym ciałem.
|
|
|
|
wszyscy mamy ten sam cel : być szczęśliwym.
|
|
|
|
cz. I - nie, nie przychodź do mnie już, proszę nie teraz, byłam tak daleka od tego uczucia, a ono znowu przychodzi, ale ja juz nie chce, nie mam siły się z nim użerać... gnębi mnie, nie daje mi oddychać. wyjdź z mojej głowy, wyjdź ze mnie. odejdź! ta chwila jest najlepsza by umrzeć, chce tego, oddychaj! umiera we mnie wszystko, nawet oddech. "uratuj mnie!- wołała ostatkiem sił, pusta prośba idiotki. Boże, jeżeli mnie nienawidzisz - umrę. nic Ci nie powiem, co u mnie. nic, boisz się? czego? myślę, że coś trzyma mnie za nogę i nie pozwala mi unieść się w góre. zamknij oczy - uwierz zobaczysz więcej. nieświadomi niczego - ona umiera, głupcy. będziecie żałować. ale nie bójcie się, będę patrzeć na was z dołu, bo chyba tylko tam idą tacy jak ja. wybaczysz mi? uwielbiam ból który sobie zadaje, ale jest ciągle za słaby by zagłuszyć ten psychiczny.
|
|
|
|
cz. II - mogłabym umrzeć w Twoich ramionach z nadzieją, że przetrwasz. Ty żyj, oddam życie za Ciebie. szczerze to mam dość, siebie, was, jej. ten rzeczywisty świat jest kloszem który odgradza mnie od szczęścia. barierą? wyalienowani.
|
|
|
|
nawet nie zdajesz sobie sprawy ile razy byleś o krok od śmierci i cudem ocalałeś. jeżeli miałeś umrzeć to zginął byś już dawno potykając się o własne nogi na ulicy, uderzając głową w chodnik. krwawienie wewnętrzne do mózgu zabiło by Cię. w każdej chwili możesz umrzeć, ale żyjesz... czyli, skoro nadal żyjesz musisz coś dobrego zrobić w przyszłości, coś zdziałać, musisz mieć odgórnie jakiś plan ustawiony, tak? nikt nie żyje na marne. gdybyś był nieużyteczny i nie potrzebny nie było by Cię tu i dawno byś był usunięty stąd. osiągnij coś, byś nie żył na marne.
|
|
|
|
jak możesz robić z siebie poszkodowaną i obwiniać mnie za Twoje błędy?! nie moja wina, że taka jesteś i tak robisz. wybacz, ale mam dość Twoich nagłych i nieopanowanych histerii by tylko wzbudzić w nim, w nich litość, to jest nie do przyjęcia. nie udawaj kogoś kim nie jesteś
|
|
|
|
ja? czy to już nie ja? dalej my? a oni? co z Twoimi uczuciami? co z moją pustką? potęga dyktatur. jesteśmy wszyscy zniewoleni?
|
|
|
|
ale przecież myślałam, ze chcesz mnie uratować, prawda? wątpię w to bo wolisz, żebym to ja się obwiniała zamiast Ciebie, ok, rozumiem. egoizm znowu wygrał... znowu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
