 |
|
Okazało się, że w przyjaźni też dzieją się dramaty.
|
|
|
|
Mam w sam raz na tyle siły, żeby wzruszyć ramionami, kiedy mnie pytasz czy cokolwiek czuję.
|
|
|
|
Mam dość dopraszania się uwagi ze strony osób, które zwykłam nazywać przyjaciółmi.
|
|
 |
|
Wybacz, ale dzisiaj jestem nie do wyjścia. Dziś nie wyglądam, nieczynna jestem, chyba też trochę nie żyje. Może jutro.
|
|
|
|
Zawsze jestem, chociaż nie ma mnie obok, myślami zawsze jestem z Tobą.
|
|
|
|
"Pierdole już twój pieprzony cynizm"
|
|
|
|
I bądźmy tak bardzo niepoważni, choć raz.
|
|
|
|
Pojutrze, jutro, teraz, zaraz. Na dzień, godzinę, chwilę, sekundę- proszę Cię, przyjdź.
|
|
|
|
Zakłamane "dzień dobry" na ulicy, kiedy i tak wszystkich rozpierdala od środka
|
|
|
|
na zmianę ufam i wątpię, chociaż to takie nierozsądne.
|
|
|
|
I trzeba być wielkim przyjacielem i mocnym przyjacielem, żeby przyjść i przesiedzieć z kimś całe popołudnie tylko po to, żeby nie czuł się samotny. Odłożyć swoje ważne sprawy i całe popołudnie poświęcić na trzymanie kogoś za rękę.
|
|
|
|
Znać siebie? Gdybym znała kogoś takiego jak ja, uciekłabym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
