|
-przestałaś już go kochać ? tak nagle ? -nie :) tak się nie da.poprostu nauczyłam się, jak z tym wszystkim walczyć.potrafię już normalnie żyć,owszem czasem powracam do wspomnień, lecz nie jest tak źle jak kiedyś.pokochałam życie takie jakie jest.zrozumiałam,że powinnam doceniać i cieszyć z tego co mam. -podziwiam Cię,tyle w tym siedziałaś,a jednak Ci się udało. -tak,ja też jestem z siebie zadowolona.to była jak przewlekła choroba,lecz do wyleczenia ;] -też tak myślę.czyli twoim pragnieniem było o nim zapomnieć? -nie,nie chciałam tego,ale musiałam.nie mogłam całe życie czekać. -może jeszcze kiedyś coś z tego będzie.. -tak,dlatego nie wyleczyłam się z tego do końca.tylko na pewien okres.do jego przyjazdu. bo przecież wciąż mam nadzieję.lecz teraz już wiem, jak to jest.będe umiała już przeżyć ewentualne usterki serca. -wariatka.
|
Dodaj komentarz
