|
Czasami mamy dość pewnych spraw, osób, sytuacji.. Z czasem uświadamiamy sb jednak, że to nie ma sensu, bo i tak wszystko pójdzie nie po naszej myśli, a uczucia wyjdą na jaw. Będziemy tęsknić, próbować zapomnieć, znienawidzić, ale się nie da. Dlaczego, zapytasz? Bo po prostu tacy jeśteśmy...Kochamy, chcemy zapomnieć,ale jednocześnie pamiętać. Chcemy żeby było tak jak dawniej, jak kiedyś.. chcemy nie pamiętać, ale mamy nadzieje zachować wspomnienia.. Problem, powiesz? Tak. Bo to zabawny paradoks. Traktujemy z miłością, w myślach z nienawiścią. Zapomnij? Nie. Mózg jest sprytny, nie pozwoli. Może i odsuniesz wspomnienie gdzieś daleko, ale ona wróci. Kiedy? W nocy, kiedy bd chciał już spać, ale się nie, wspomnienia powrócą, ból wróci. On powróci... :c
|
Dodaj komentarz
