 |
|
Doskonałość to iluzja naszych oczekiwań
|
|
 |
|
Tak nagle się poznali. Tak przypadkowo. Przez przypadek porozmawiali trochę dłużej i dłużej. Tak nagle stali się dla siebie najważniejszymi ludźmi na świecie. Zupełnie przez przypadek.
|
|
 |
|
o bardzo smutne jak łatwo przywiązuję się do ludzi. Jeśli chłopak rozmawia ze mną nawet dwa dni, a przez trzeci nic nie mówi, mam strasznego doła. To dlatego tak bardzo przywiązuję się do ludzi. To jest straszne, bo mimo, że mam wielkie oczekiwania, i zawsze ktoś mnie zawodzi. To nie jest niczyja wina tylko moja, nie umiem tego zwalczyć. Chcę po prostu osoby, która zagości w moim życiu na dłużej. Marzę o grupie przyjaciół, przy których będę czuła, że jestem częścią czegoś ważnego. Spędziłam wiele nocy w łóżku płacząc. Chcę tylko wiedzieć, że jestem komuś potrzebna i znaczę dla kogoś tyle, ile ten ktoś dla mnie w moim życiu.
|
|
 |
|
Czasem wystarczy się tylko przytulić do odpowiedniej osoby by zapomnieć o wszystkich problemach.
|
|
 |
|
Znasz to uczucie? Kiedy jesteś w stanie rzucić dla kogoś naprawdę wszystko, a i tak nikt tego nie doceni?
|
|
 |
|
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd.
Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
|
|
 |
|
Ignorujemy tych, którzy nas uwielbiają. Uwielbiamy tych, którzy nas ignorują. Kochamy tych, którzy nas ranią i ranimy tych, którzy nas kochają
|
|
 |
|
Nie mów mi że rozumiesz, bo to nie Twoje serce rozrywało się na tysiące części, to nie Twoje wspomnienia spływały po policzkach, i to nie Ty tak cholernie przywiązujesz się do ludzi.
|
|
 |
|
Każdy z nas jest mordercą. Każdy z nas albo zabił jakieś uczucie w innych, albo zabił coś w samym sobie.
|
|
 |
|
Ludzie tęsknią za całkowitą odmianą, a jednocześnie pragną, by wszystko pozostało takie jak dawniej.
|
|
 |
|
Od trzech dni świat za wiele ode mnie wymaga.
|
|
 |
|
Prosta codzienność daje mi najwięcej, mam tak odkąd pamiętam. Wystarczy, że nic nie boli, że ci, których kocham są zdrowi i mamy za co żyć - jestem szczęśliwa. Wszystko cenne: zapach kawy, powietrza na wiosnę, magia światła, gdy pada deszcz... Nie mogę się nadziwić powszechnemu rozpychaniu się po więcej i lepiej. Nie rozumiem po co i do czego ludzie tak gonią. Nie jesteśmy nieprzemakalni, codziennie możemy stracić wszystko. Tego boję się najbardziej, dlatego obsesyjnie staram się niczego nie przegapić, być, czuć, przeżywać, pielęgnować.
|
|
|
|